“Er is een hele leuke call voor een Europese subsidie-aanvraag. Moet ik meedoen als trekker van dit project?” Dat was de vraag die een klant mij stelde. Natuurlijk kan ik daar geen antwoord op geven voor haar, maar ik kan wel met haar meedenken.
Allemaal komen we geregeld voor keuzes te staan.
Zal ik het doen? Zal ik het niet doen?
In dit artikel vind je een aantal handvatten om gestructureerd en slim na te denken over (grote) kansen die voorbij komen.
Eerst checken we de randvoorwaarden.Wat zegt haar hart? Heeft ze er zin in? Nou aan die voorwaarde is zeker voldaan. Het project lijkt haar fantastisch, het ligt precies op haar onderzoeksgebied en past bovendien goed bij haar functie. Haar gezondheid is ook weer ‘back on track’ en de werkdruk is onder controle, dus ook die factoren vormen geen belemmering om aan de slag te gaan. Hoewel ze natuurlijk wel de balans die ze met zoveel zorg voor elkaar heeft gekregen wil behouden.
Het is belangrijk om te weten of de kans ook in jouw focus past.
Dat zit bij deze klant wel snor, maar er zijn ook veel mensen geneigd om elke kans te pakken. Het is een strategie die hen vaak heeft gebracht, maar als je verder komt in je loopbaan is het heel belangrijk om te gaan focussen. Als je vast blijft zitten in de gedachte ‘dat je elke kans moet pakken’, heb je op gegeven moment te veel hooi op je vork. Hoe logisch dat ook klinkt in de praktijk zie ik veel mensen hiermee de mist in gaan, met vaak stevige consequenties voor hun gezondheid en werkplezier.
De volgende vraag die naar boven kwam was ‘red ik het wel’ om een succesvolle aanvraag te doen? Dat had met twee dingen te maken. Hoe houd ik de balans in mijn werk? En lukt het wel om aan alle voorwaarden te voldoen? Want het zijn nogal wat eisen waaraan je tegemoet moet komen.
Om de balans in je werk te bewaken is het belangrijk om je prioriteiten te her-evalueren. Simpel gezegd: als er iets nieuws bijkomt, moet er iets anders wijken.Veel mensen maken daar geen duidelijke keuze in, ‘want het moet toch gewoon gedaan worden’. Uiteindelijk maken ze dan toch een keuze doordat ze aan bepaalde dingen niet toekomen. Het gevolg een knagend schuldgevoel dat een stiekem energielek is. Grofweg heb je drie keuzes als je ruimte voor iets nieuws wilt creëren: 1. Stoppen met bepaalde taken 2. Projecten laten liggen of 3. Werk slimmer inrichten, zodat het je veel minder tijd kost. Gezien de slag die deze klant met haar werk heeft gemaakt, moeten er dingen de plank op om te zorgen dat ze voldoende ruimte heeft.
“Wordt het een succesvolle aanvraag?”, dat is natuurlijk de grote vraag.
De eisen zijn pittig. Het is veel werk. En de competitie is enorm. Bij het overwegen of je het wel of niet moet doen zijn er twee belangrijke valkuilen:
- Sommigen willen van tevoren weten of het de beste keuze is om mee te doen en het project gaat slagen. Een te goede keuze willen maken, zorgt er vaak voor dat je te lang blijft hangen in nadenken.
- Anderen gaan storten zich met hart en ziel in zo’n project en constateren pas later dat er een gebrek aan commitment is of dat er toch onverwachte obstakels zijn. Doordat ze zich er direct met hart en ziel aan gecommitteerd hebben trekken ze vaak te lang door aan een dood paard.
Een slimme strategie is om een periode te nemen om te onderzoeken of het project, in dit geval het doen van een aanvraag, levensvatbaar is.Je geeft jezelf een periode de tijd om te onderzoeken of alle randvoorwaarden aanwezig zijn, om te zien of de enthousiaste collega’s die direct internationale partners weten ook daadwerkelijk over de brug komen en of er inderdaad iemand is die ook daadwerkelijk de tijd heeft om mee te schrijven. Na een bepaalde periode merk je vanzelf of het allemaal soepel loopt, of dat het toch veel meer energie kost.
Doordat je van tevoren aangeeft dat je een periode gaat onderzoeken, heb je automatisch een ‘go/no go moment’ ingebouwd.Met deze strategie voorkom je beide valkuilen. Je springt niet in het diepe zonder dat je de gelegenheid hebt om in stijl te stoppen. En in plaats van te blijven denken of het wel of niet wat wordt krijg je direct feedback uit de werkelijkheid waardoor je proefondervindelijk merkt of er leven in het project zit.
Kortom: sta jij voor een belangrijke keuze?
Check dan eerst of de randvoorwaarden op orde zijn. Heb je daarin groen licht en kun je echt ruimte maken voor dit project? Ga dan aan de slag met een verkenningsperiode. In die tijd kun je kijken of anderen net zo enthousiast en gecommitteerd zijn als jij en kun je een goede inschatting maken of het project echte kans van slagen heeft.