In de academische wereld is er een grote druk om excellent te zijn. Het wordt vaak gezien als een vereiste voor wetenschappers. Maar wat als die excellentie voelt als een façade? Veel academici, zelfs hoogleraren, worstelen met de angst dat ze elk moment door de mand kunnen vallen; de angst dat anderen zullen ontdekken dat ze toch niet goed genoeg zijn. Dit fenomeen, beter bekend als het imposter syndrome, is een verborgen strijd in de hoofden van veel wetenschappers.
De paradox van excellentie en onzekerheid
Ondanks publicaties in gerenommeerde tijdschriften, belangrijke onderzoeksubsidies, en volop ervaring, voelen ze zich stiekem toch onzekerder dan je op basis van hun prestaties zou verwachten. Neem bijvoorbeeld de leerstoelhouder, die toch twijfelt of zij deze positie verdient, omdat ze zich af en toe best onzeker voelt over de grote verantwoordelijkheden. Of de PhD die midden in de nacht wakker schiet en bang is dat er toch een fout in dat recente artikel staat. Of denk aan de universitair docent die een succesvolle presentatie heeft gegeven op een conferentie, maar dat ene kritiekpunt maar niet uit zijn hoofd krijgt.
Het nooit-aflatende gevoel van tekortschieten
De angst om door de mand te vallen, is als een rupsje nooit genoeg. Het maakt zelfs van de grootste prestaties iets dat nooit goed genoeg is. Hoe excellent je ook presteert, je kunt nog steeds Imposter-gevoelens ervaren.
Waarom Imposter Syndrome vaak verborgen blijft
Het ironische is dat deze angst vaak onzichtbaar blijft voor de buitenwereld. Collega’s en studenten zien alleen de successen, niet de slapeloze nachten of de lange lijst van zelfkritiek. Veel van mijn klanten zeggen dan ook dat als ze hun onzekerheden bespreken met collega’s ze een verbaasde reactie krijgen. ‘Heb jij last van Imposter Syndrome? Dat had ik nooit gedacht.’
De impact van Imposter Syndrome op werkplezier en prestaties
Maar die onzekerheid is er wel degelijk en kan een grote invloed hebben op je werkplezier en je prestaties. Hoe zou het zijn als we deze innerlijke strijd vaker bespreekbaar zouden maken? Want de ontdekking dat je niet de enige bent, kan al heel veel rust geven.
Meer lezen over wat je aan Imposter Syndrome kunt doen? Kijk dan bij doorbreek Imposter Syndrome